سختی گیر

نیاز به کاهش سختی آب رایج ترین دلیل تصفیه آب است. آب سخت زمانی ایجاد می شود که آب باران به طور طبیعی نرم در لایه های سنگی زیرزمینی نفوذ کند و بسیاری از مواد جامد از جمله کلسیم و منیزیم را در خود حل کند. بنابراین، مناطق زیادی وجود دارد که منبع آب حاوی سطح قابل توجهی از این نمک ها است. به دلیل رسوبات سختی که هنگام استفاده از این نوع آب در بسیاری از کاربردها ایجاد می شود، آب سخت نامیده می شود.

مولکول های ایجاد کننده سختی می توانند در مسیرهای عبوری خود رسوب کنند که در صورت گرم شدن آب این احتمال بیشتر نیز خواهد بود. با این حال در واقع بیشتر شبیه بتن است و پوشش ضخیمی را روی عناصر تبادل حرارت و داخل دیگ‌ها، مخازن و لوله‌ها تشکیل می‌دهد. علاوه بر این، مواد معدنی سخت باقی مانده در محلول به طور قابل توجهی از عملکرد صابون ها و مواد شوینده می کاهد که پس از آن باید در مقادیر بیشتری برای دستیابی به عملکرد تمیز کنندگی لازم استفاده شوند. این نه تنها به میزان رسوبات داخل سیستم ها و تجهیزات می افزاید، بلکه به میزان قابل توجهی به زباله های شیمیایی تخلیه شده در سیستم فاضلاب ما نیز می افزاید.

مشکل اصلی دیگر ایجاد شده توسط رسوب، کاهش راندمان تمام سیستم های تبادل حرارتی به دلیل اثر عایق بودن رسوب است. این امر هزینه های انرژی را افزایش می دهد و علاوه بر آن می تواند باعث ایجاد گرمای بیش از حد در سطوح منبع گرما شود و در نتیجه باعث خرابی زودرس شود.

راه حل آب سخت

یک راه مقرون به صرفه برای حل این مشکلات، حذف نمک‌های معدنی سخت محلول از آب و تبادل آن‌ها با نمک‌های نرم است که محلول‌تر هستند و در نتیجه رسوب سختی تشکیل نمی‌دهند. این امر با استفاده از یکی از طیف گسترده ای از سختی گیر های آب تمام اتوماتیک ما به دست می آید.

آنها با فرآیندی به نام تبادل یونی کار می کنند. آب سخت از یک ستون رزین تبادلی با کیفیت بالا در داخل یک مخزن تحت فشار عبور می کند. رزین کلسیم و منیزیم را از محلول خارج می کند و آنها را با یون های سدیم مبادله می کند.

هنگامی که رزین در شرف اتمام است، سختی گیر مرحله بازسازی را آغاز می کند که توسط تایمر یا کنترل صدا آغاز می شود. بازسازی واقعی زمانی حاصل می شود که سختی گیر محلولی از آب نمک معمولی (آب نمک) را از طریق ستون رزین می کشد که یون های کلسیم و منیزیم جذب شده را جابجا می کند و آنها را با یون های سدیم موجود در آب نمک جایگزین می کند.

در طول دوره، یون های ناخواسته و آب شستشوی بعدی شسته می شوند تا تخلیه شوند و وارد خط سرویس نمی شوند. دوره بازسازی بسته به اندازه نرم کننده بین 60 تا 120 دقیقه طول می کشد و می تواند در صورت لزوم طی سالیان طولانی بدون کاهش قابل توجه عملکرد تکرار شود.

 سختی گیر دوبلکس

سختی گیرهای دوبلکس مشابه واحدهای سیمپلکس عمل می کنند با این تفاوت که از دو ستون رزینی تشکیل شده اند که یکی در سرویس و دیگری در حالت آماده به کار است. جریان آب به سمت سرویس اندازه گیری می شود و هنگامی که ستون اول به پایان می رسد، شیر کنترل به طور خودکار جریان سرویس را به ستون دوم آن تغییر می دهد و سپس ستون اول را بازسازی می کند. سپس در حالت آماده به کار قرار می گیرد تا زمانی که دوباره برای سرویس مورد نیاز باشد.

به این ترتیب یک سختی گیر دوبلکس می تواند به طور مداوم آب نرم شده را به مدت 24 ساعت ارائه دهد. بنابراین سختی گیر های دوبلکس برای مکان‌هایی با تغییرات زیادی در تقاضای آب و برای کاربردهایی که تامین مداوم و بدون وقفه آب نرم ضروری است، ایده‌آل هستند.

نرم کننده های دوبلکس را می توان با تعدادی از گزینه های مختلف شیر بسته به اندازه و ترجیح سازنده مشخص کرد.

اندازه دوبلکس ها معمولاً به گونه ای است که هر ظرف یک بار در روز بازسازی می شود، اما تا زمانی که زمان کافی در بین نمک برای اشباع کردن آب وجود داشته باشد (حداقل مدت زمان چهار ساعت است) امکان بازسازی بیشتر وجود دارد.

سیستم‌های موازی نیز در سیستم‌های بزرگ‌تر در دسترس هستند که در آن هر دو مخزن می‌توانند به طور همزمان در حالت سرویس باشند و دارای یک خط ناپایدار باشد.